Διεκδίκηση, αδιαφορία και αμέτρητες επιλογές

  Πως λειτουργούμε όταν μας ελκύει κάποιος; Θα ταυτιζόμασταν με κάποιον που διεκδικεί τον άλλον ή με κάποιον που περιμένει να διεκδικηθεί; Η ίδια ερώτηση αν γινόταν στο παρελθόν θα μπορούσε να θεωρηθεί ρητορική, δεδομένου ότι τότε υπήρχε το στερεότυπο του άντρα «κυνηγού» και όλα προσαρμόζονταν με βάση αυτό. Ο άντρας έδειχνε ενδιαφέρον και διεκδικούσε χωρίς δυσκολία. Πόσο άλλαξαν τα πράγματα στο σήμερα και γιατί;

Αναμφίβολα, η εικόνα του κυνηγού έχει φθαρεί. Λίγο η αλλαγή ρόλων και στερεοτύπων της γυναίκας στην κοινωνία, λίγο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι άφθονες «εύκολες» επιλογές έχουν διαταράξει κάθε ισορροπία στο φλερτ. Από την μία αρκετές γυναίκες προσπαθούν να αναδείξουν την «δυναμικότητα» τους, η οποία για έναν λόγο στον τομέα του φλερτ χαρακτηρίζεται από καχυποψία και πολλές προσδοκίες από τον άλλον. Άραγε οι κινήσεις τους είναι ενθαρρυντικές ή απωθητικές; Από την άλλη αρκετοί άντρες συχνά κομπλάρουν, καθώς το ενδιαφέρον που επιλέγουν να δείξουν φιλτράρεται, δοκιμάζεται και τέλος συγκρίνεται. Και γιατί άραγε να διακινδυνέψει κάποιος να περάσει από τέτοια διαδικασία που συνάδει συχνά με την απόρριψη, όταν στα πόδια του υπάρχουν αμέτρητες επιλογές ποτισμένες με ανασφάλεια, έτοιμες να του προσφέρουν επιβεβαίωση; Από πότε το συναίσθημα έγινε πιο δυσεύρετο από το σεξ; Όλοι πλέον δίνουν τόση έμφαση στις αισθήσεις παρά στις συναισθήσεις.

Φοβόμαστε να νιώσουμε, φοβόμαστε να εκτεθούμε, φοβόμαστε να ρισκάρουμε, φοβόμαστε να απορριφθούμε ή να προδοθούμε. Φοβόμαστε να ζήσουμε έντονα αν το καλοσκεφτούμε. Απίστευτο το πόσο δυσκολεύουμε τα πράγματα στο σήμερα. Μας είναι δύσκολο να δείξουμε ενδιαφέρον και πανεύκολο να αδιαφορήσουμε. Πιστεύουμε όντως πως με την αδιαφορία κερδίζουμε κάτι; Πόσο ειρωνικό θα ήταν να αδιαφορήσει κάποιος για να τραβήξει την προσοχή του άλλου;.

Η ψευδαίσθηση των πολλών επιλογών πάντα θα στερεί την μία και μοναδική που έχουμε ανάγκη. Η απαίτηση να μας διεκδικήσουν ή να δείξουν σημάδια ενδιαφέροντος για να κάνουμε το επόμενο βήμα, απλά θα σπαταλά τον χρόνο μας. Πόσα θα άλλαζαν εάν σε αυτό το παράλογο παιχνίδι διεκδίκησης-αδιαφορίας δεν επιλέγαμε αμυντική στάση, αλλά έξοδο από το οικειοποιημένο μας comfort zone; Θα ήμασταν οι νικητές ή οι χαμένοι;